Living in Melbourne part 1

Lieve familie en vrienden,

Jullie zullen jullie wel afvragen wat we de afgelopen zes weken in godsnaam gedaan hebben en of we misschien onder een steen hebben gelegen. Nee, dat is niet het geval! We zijn ontzettend druk geweest met het zoeken naar een baan, wat na veel gedoe eindelijk gelukt is!

Nadat we aangekomen waren in Melbourne zijn we eerst op zoek gegaan naar een hostel. We vonden een leuk en schoon hostel in de wijk Southbank, waar we een kamer deelden met twee anderen. Het was eigenlijk iets te duur, maar we hoopten dat we daar uiteindelijk zouden kunnen werken als schoonmakers zodat we de huur niet hoefden te betalen.
We zijn er ook meteen op los gaan solliciteren via Gumtree (een soort marktplaats). Ik had snel beet en kon aan de slag in een winkelcentrum, bij een stand voor krultangen. Ik moest alles leren over de apparaten, die overigens 300 dollar kosten! De weken daarna ging ik druk aan de slag met verkopen bij die stand. Helaas ben ik niet goed in sales, dus jullie begrijpen het wel.. Ik verkocht niets (ze zijn ook veel te duur!!). Marc was ondertussen aan de slag gegaan bij Alinta, een energiebedrijf. Hij moest langs deuren om mensen te laten overstappen naar het desbetreffende bedrijf. Jullie voelen de bui al hangen.. Marc is ook niet goed in sales, dus ook hij kon de mensen niet overtuigen.

Als twee sukkeltjes zijn we verder gaan zoeken naar een ander baantje. Marc vond al snel wat in een leuk cafe. De eigenaar was net in het pand gekomen en het cafe zou die week open gaan. Na wat problemen met kakkerlakken in broodjes ging het eindelijk open en Marc was ontzettend blij dat hij eindelijk iets kon gaan verdienen. Helaas was de eigenaar niet goed voorbereid en werd Marc na de tweede dag al ontslagen. De zaak liep niet goed en hij kon het personeel niet betalen.
Marc stond dus weer op straat en moest verder gaan zoeken.. Ik deed het nog steeds erg slecht bij de krultangen, had me meerdere malen verbrand en kon de manager wel schieten (en de krultang ergens stoppen waar de zon niet schijnt).
We waren ten einde raad. Na vier weken in Melbourne hadden we geen baan kunnen vinden en moesten we de huur van het hostel nog steeds betalen, omdat ze geen mensen nodig hadden om schoon te maken.
We hebben onszelf toen nog een week gegeven om wat te vinden, anders zouden we naar Adelaide gaan en daar overnieuw beginnen. In die week is er ontzettend veel gebeurd. Ik werd ineens overladen met telefoontjes en kon de horeca baantjes uitkiezen (heb er inmiddels vier). Marc kon aan de slag bij een leuk restaurant, waar hij nu tussen de 20 en 30 uur werkt. We konden door deze zekerheid eindelijk een appartement huren voor drie maanden, wat ons veel geld bespaard.
6 weken later: we kunnen eindelijk beginnen met sparen! We hebben door dit gedoe wel een maand verspild en moeten onze plannen een beetje gaan wijzigen.
Toch is deze tijd niet helemaal verloren gegaan. We hebben veel nieuwe mensen leren kennen in het hostel en sommige zijn nu goede vrienden! We hebben veel leuke, vreemde en gekke kamergenoten gehad, waar we nu nog de billen uit onze broek om lachen. Eentje kwam zelfs iedere avond thuis met vier dozen sushi, omdat hij als bezorger werkte voor een luxe sushi restaurant!!

Nu zitten we hoog en droog in ons kamertje in een sharehouse (helaas zonder sushi vriend). Er zijn hier 27 kamers, dus te vergelijken met een klein hostel. De komende drie maanden gaan we veel sparen, nieuwe mensen leren kennen en heel veel lol maken! Klein nadeel: zoals jullie weten zijn de seizoenen omgekeerd. Jullie gaan nu genieten van de zomer, terwijl wij hier af en toe haast doodvriezen.. Ach, dat overleven we ook nog wel;)

Adios amigo's! Spreek jullie laterrrr:)

Liefs,

De sukkeltjes uit Melbourne